وای بر دروغگویان 2 - لطایف کلام الله
کسایی که طاقتش رو ندارن، نخونن!!!
- حضرت امام خمینی قدس سره الشریف از امام باقر علیه السلام نقل می کنند: که شراب کلید همه بدی هاست. ولی از آن هم بدتر، دروغ است.
- امام معصوم علیه السلام: بنده طعم ایمان را نمی چشد مگر دروغ شوخی و جدی را ترک کند.
- شیخ مرتضی انصاری بابی را باز کردند و دروغ را، چه شوخی و چه جدی، چه کوچک و چه بزرگ، حرام خواندند.
- در کتاب معراج السعاده آمده است که با هر دروغ، مَلَکی 70 هزار سال از انسان دور می شود و بوی تعفنی از دهان دروغگو خارج می شود که عرشیان به ذجّه درمی آیند.
- در احوالات علمایی چون علامه طباطبایی یا آیت الله قاضی رحمه الله علیهما آمده است که اگر در مجلسی بودند که دروغی گفته می شد، حالشان مکدر می شد.
- امام سجاد علیه السلام فرمودند که از دروغ چه شوخی و چه جدی پرهیز کنید که دروغ کوچک شما را به دروغ بزرگ می کشاند.
- خداوند جل و علا : وای بر کذّاب. ینی کسی که در این امر حرفه ای شده باشد.
- دروغ گناهی است که قبح ش شکسته شده، برای همین به سادگی ... .
- برای زبان هفتاد گناه ذکر کرده اند که دیگر اعضاء و جوارح بدن این همه قادر به گناه کردن نیستند! طوری که نقل شده: هر روز صبح، همه اعضاء بدن به زبان می گویند که تو باعث نشو که ما را به آتش جهنم بسوزانند.
- پیامبر اکرم صلوات الله علیه، سه بار فرمودند ویلٌ له، وای بر کسی که برای خنداندن مردم حرفی دروغ بزند.
- پیامبر اکرم صلوات الله علیه، فرمودند که حتی تعارفات الکی هم دروغ نوشته میشه(کُذَیبه) ولو اینکه کوچک باشد. مثلا کسی چیزی به ما تعارف می کند و ما با وجود اشتها داشتن، بگوییم میل ندارم.
- امام معصوم علیه السلام فرمودند که بر دروغگویی فرد کافیست که هرچی می شنود، نقل کند.
- امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: دروغگویی سبکی در دنیاست(آبروریزی) و در آخرت عذاب و بدبختی را در پی دارد.
- دروغ صورت را سیاه می کند. (تاریکی می آورد)
- امام صادق علیه السلام فرمودند که دروغ مگو و آبرویت را مریز.
- امام صادق علیه السلام فرمودند که دروغ روزی را کم می کند.(تنقُصُ الرزق). برکت پول با دروغ می رود، در حالی که بعضی کاسب ها برای رزق و روزی، دروغ می گویند.
- دروغ زیاد فساد در دین ایجاد می کند.
- امیرالمومنین علیه السلام فرمودند که دروغ گو و میّت مساوی اند. چرا که فضیلت انسان زنده این است که می توان بر او اعتماد کرد ولی بر دروغگو، نه.
- دروغگو با دروغ سه چیز ار خداوند می گیرد: 1- غضب الهی، 2- سبکی بین مردم، 3- لعن ملائکه.
- اعتیاد به دروغ، فقر می آورد.
- حضرت رسول صلوات الله علیه، فرمودند که مومن ممکن است ترسو باشد یا بخیل باشد یا حتی زنا کند ولی مومن دروغ نمی گوید.
- جواز دروغ گفتن(دروغ مصلحتی): 1- رازداری در جنگ و جهاد، 2- دروغ بین زوجین، آن هم با شرایط خاص، 3- اصلاح بین مردم. پس می بینیم که خیلی از آنچه به زعم خود دروغ مصلحتی می دانیم، در هیچ یک از این دسته ها جای نمی گیرد و همه دروغ هایمان به مصلحت خودمان است!
- بدترین نوع دروغ، دروغ گفتن به خداوند جل و علا و رسول و ائمه اطهار علیهم السلام است. چرا که در نماز می گوییم: ایاک نعبد و ایاک نستعین. آیا براستی تنها خدا را می پرستیم و از اون کمک می خواهیم یا ... !
- اینکه میگیم: خدایا دوستت دارم. واقعا حرف راستی می زنیم یا که ...؟ آخه خود خداوند در قرآن آورده که "ان کنتم تحبون الله فاتبعونی". اگه اطاعت امر خدا رو نمی کنیم، پس به دروغ نگیم: خدایا دوستت دارم!
- حجت الاسلام قرائتی در تفسیر نور آیه 28 سوره انعام اینگونه ذکر کرده اند: "وقتی دروغگویی خصلت انسان شد، در قیامت هم دروغ می گوید. (و انّهم لکاذبون ) چنانکه در آیه 23 خواندیم که مشرکین در قیامت به دروغ قسم می خورند و می گویند:(والله ربّنا ما کنّا مشرکین )"
وَیلٌ یَومَئِذٍ لِلمُکَذِّبینَ
وای، آن روز، به حال دروغگویان
مطالب فوق از سخنرانی استاد بزرگوار، دکتر غفارزاده در هیئت مهدی جان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در شب دوشنبه، 5/9/85 پیاده سازی شده است.
